Im Leaving On A Jetplane

Salamat sa pagpapalaya sa akin.
Salamat sa saglit na pagtanggap sa akin.
Salamat sa mga puyatan at sandamanak na kahirapan.
Salamat sa MGA natutunan.
Salamat sa mga hamon na nagpatatag sa akin.
Salamat sa mga pagsubok na nagpakilala sa akin kung sino talaga ako.
Salamat sa pagpaparamdam na kahit minsan, naging matalino ako.
Salamat sa pagsasabing isa ako sa mga napili mo.
Salamat sa gabi-gabing kasiyahan kasama ang mga housemates ko.
Salamat sa araw-araw na pahirap sa mga subjects ko!
Salamat sa mga naging prof ko.
Salamat sa org ko--UPhilSAMS, at mga tao sa likod nito.
Salamat sa mga kaibigan ko.
Salamat sa mga naniwala sa akin.
Salamat sa umagang gigising ako at diderecho na sa CR para maligo.
Salamat sa gabing nagsisilbing walang katapusang paglipad.
Salamat sa ingay mula sa "wangwang" na nagsisignong kailangan ko ng umales ng bahay para pumasok.


Huling "wangwang" na ba ang narinig ko kanina??
Signo na ba ito para umalis na ko?
OO. Maraming salamat UPLB!
Aalis na ko..
Iiwan na kita.
Minahal kita, at naramdaman kong minahal mo ko.
Pero maghihiwalay na tayo?
Yaan mo, babalik ako pag buo na ulit ako.
Babalik ako, at walang magbabago.
Kung sisikat man ako, dadalhin ko ang pangalan mo.
Pinahirapan mo man ako, naiintindihan ko. (:
Pinapaiyak mo ko..
Ayoko kitang iwan, pero kailangan!
Para sa akin din to.
Wag kang mag-alala, di kita makakalimutan.
Kasama ng mga taong tumulong sa akin sa pahirap mo, di ko kayo makakalimutan.
Babalikan ko kayo..
Hayaan mong hanapin ko muna sarili ko, ang puso ko.
Suportahan mo na lang ako.
UPLB, salamat.
UPLB, paalam!
UPLB, iba ka sa lahat!
UPLB, di kita malilimutan!

(ginawa ko to habang parang may nakabara sa lalamunan ko, at binabarahan ng luha ang mga mata ko.)